Hoe Japan is ontstaan. Volgens het Shinto dan. Want eerlijk is eerlijk, deze mythe is leuker dan het echte verhaal. De mythe Tenchikaibyaku (天地開闢, creatie van hemel en aarde) omschrijft hoe de hemel, goden en sterfelijke aarde en daarmee de Japanse eilanden ontstonden.
Dit alles staat geschreven in de Kojiki, een van de eerste Japanse boeken over de geschiedenis van het land, geschreven in het jaar 712. Het verhaal gaat ongeveer zo:
In het begin van het universum was er niets, alleen een vormloze chaos verdronken in stilte. Totdat het geluid van kleine bewegende partikels waargenomen werd in die stilte. De lichtste partikels reageerden hierop en klommen omhoog. De andere stukjes konden dit niet bijhouden.
De eerste (vrij nutteloze) goden
Aan de top van het universum, waar de licht-partikels zijn, stond nu het licht. Daaronder vormden de eerste wolken en direct daaronder de hemel. Alles wat onder de hemel bleef hangen was een donkere olieachtige massa die we nu aarde noemen. De hemel noemde men Takamagahara, en daar verschenen de eerste drie goden van Japan:
- Amenominakanushi
- Takamimusuhi
- kamimusuhi
Kort daarna verschenen er nog twee goden:
- Umashiashikabihikoji
- Amenotokotachi
Deze goden met ellenlange namen waren noch mannelijk nog vrouwelijk en hadden geen partners. Een mooi begin van een eeuwenoude mythe, toch? Dan gooi ik bij deze maar meteen de anti-climax erin. Nadat deze goden verschenen verstopten ze zichzelf. Daarna is er nooit meer wat van ze vernomen. Waarom ze in deze mythe voorkomen is me een raadsel. Is dit ‘s werelds grootste en meeste geniale cliffhanger of is deze mythe geschreven door de slechtste verhalenverteller ooit?
Uiteindelijk is er alleen nog een hemel en een aarde en vijf verstopte goden. Japan is nog niet gemaakt. Dus er moet meer gebeuren. En dat gebeurde ook. Twee andere goden verschenen (waar komen ze toch vandaan?):
- Kuninotokotachi
- Toyokumono
Tijd voor de echte goden
Ook hier moet ik je teleurstellen, want ook deze goden hebben wederom geen geslacht en geen partner (want dat werkte zo goed de vorige keer). En ook deze goden snapten de zin van het leven blijkbaar niet en verstopten zichzelf direct na de geboorte. Totdat het universum erachter kwam dat hij in een patroon viel en er meer nodig was. Dus werden er tien goden geboren. Deze goden vormden vijf koppels. Ja, ook hier werd er geleerd van fouten, want het waren vijf mannen en vijf vrouwen. Maar Japan zou Japan niet zijn als ook hier niets raars aan zit, en jawel: elke man had een vrouw die ook tevens zijn jongere zus was. Huh? Snap jij de logica nog? Dit waren ze:
- Uhijini en zijn vrouw en jongere zus Suhijini
- Tsunoguhi en zijn vrouw en jongere zus Ikuguhi
- Outonoji en zijn vrouw en jongere zus Outonobe
- Omodaru en zijn vrouw en jongere zus Ayakashikone
- Izanagi en zijn vrouw en jongere zus Izanami
Deze zeven goddelijke generaties, zoals ze worden genoemd hadden ieder hun rol. De eerste twee verstopten zich en de rollen van de volgende vier zijn vrij onduidelijk, want dit hele verhaal bestaat uit onduidelijkheden. Maar dan komen we bij Izanagi en Izanami: de goden die de Japanse eilanden creëerden.
Izanagi en Izanami
Izanagi en Izanami geven vorm aan de olieachtige massa. Samen geven ze leven aan talloze andere goden, de kamiumi. Totdat Izanami stierf na de geboorte van de vuurgod, Kagutsuchi. Verblind van woedde vermoordde Izanagi de vuurgod (die ook nog eens zijn eigen zoon was) en ging vastbesloten op reis om zijn vrouw terug te halen uit Yomi no Kuni (de onderwereld, die is blijkbaar ook nog in de tussentijd gemaakt).
Echtelijke ruzie
In de Japanse onderwereld bestaat er blijkbaar de belachelijke regel dat als je eenmaal hebt gegeten daar, dat je nooit meer terug kunt gaan. Ik hoef het al bijna niet meer te zeggen, maar Izanagi trof zijn vrouw aan toen ze al wat had verorbert. Daarbij had Izanagi ook nog eens de belofte gemaakt om haar niet aan te aanschouwen, wat hij natuurlijk (drama, meer drama!) wel doet. Zodra hij vuur maakt ziet hij het helse gedrocht wat ooit zijn vrouw was. Izanagi vlucht.
Izanami schaamt zich zo erg dat ze Raijin en Yomotsu-shikome achter hem aanstuurt. Izanagi ontsnapt, en plaatst een grote steen voor de ingang van de dodenwereld. Izanami zweert dat ze elke dag duizend van zijn creaties zal vermoorden. Izanagi antwoordt dat hij er elke dag 1500 zal maken. Op dit moment ontstaat leven en dood en Izanami wordt de god van de dood.
Nu komen de échte goden, ik beloof het
Blijkbaar was de onderwereld zo ontzettend smerig dat Izanagi een reinigingsritueel moest ondergaan. Tijdens dit ritueel ontstonden de goden Amaterasu (zonnegod) uit zijn linkeroog, Tsukuyomi (maangod) uit zijn rechteroog en Susanoo (stormgod) uit zijn neus. Izanagi verdeelde de macht over de drie goden en schonk Amaterasu de hemel, Tsukiyomi de nacht en de maan en Susano-o de stormen en de zee.
Amaterasu, de zonnegod, baadde alles in licht en gaf het leven. Ze zond haar kleinzoon, Ninigi, naar Japan om vrede te stichten. Daar trouwt hij met Konohana, en hun kinderen worden de eerste mensen.
In een notendop is dit hoe het Shinto het ontstaan van de aarde neerzet. Wat vind jij er van? Denk je dat de verstopte goden nog ooit tevoorschijn komen?
Header: wikimedia commons